دوره سامسونگ: اولین تراشههای اختصاصی اپل (A-series) در اوایل دهه ۲۰۱۰ به طور مشترک توسط اپل و سامسونگ طراحی و در کارخانههای این شرکت کرهای تولید میشدند.
· گذار به TSMC: با افزایش رقابت و تنشهای تجاری، اپل به تدریج تولید را به TSMC منتقل کرد. از تراشه A۹ (۲۰۱۵) که بخشی از آن توسط TSMC ساخته شد، تا تراشههای M۱ و A۱۷ پرو که به طور کامل انحصار تولیدشان با TSMC است.
· دلایل وابستگی کنونی: TSMC با سرمایهگذاری سنگین در پیشرفتهترین فرآیندهای تولید (مانند ۳ نانومتر و ۲ نانومتر)، برتری فنی قابل توجهی نسبت به رقبا پیدا کرده که نیاز اپل به قدرتمندترین تراشهها را برآورده میسازد.
چرا اپل به دنبال تولیدکننده دوم است؟
انگیزههای اصلی اپل برای شکستن انحصار TSMC عبارتند از:
1. کاهش ریسک ژئوپلیتیک: تنشهای موجود در تنگه تایوان، TSMC را به یک نقطه آسیبپذیر در زنجیره تأمین جهانی تبدیل کرده است. اپل نمیخواهد تمام تولید آیفونش به تحولات یک منطقه وابسته باشد.
2. افزایش قدرت چانهزنی: داشتن یک شریک تولیدی جایگزین، اهرم قویای برای اپل در مذاکرات قیمتی با TSMC ایجاد میکند و میتواند هزینههای تولید را کنترل کند.
3. پشتیبانی از قوانین داخلی آمریکا: قوانین جدیدی مانند قانون CHIPS آمریکا، تولید نیمههادی در داخل این کشور را تشویق و تسهیل میکند. همکاری با یک شرکت آمریکایی مانند اینتل میتواند مزایای سیاسی و مالی برای اپل داشته باشد.
چرا اینتل؟ نقشه راه فناوری 18A
اینتل که سالها در رقابت با TSMC برای تولید تراشههای پیشرفته عقب افتاده بود، اکنون با طرح بلندپروازانه “IDM 2.0” خود قصد بازگشت به رقابت را دارد. کلید این بازگشت، فناوری “اینتل 18A” است که طبق ادعای شرکت، تا سال ۲۰۲۵ از نظر عملکرد و بهرهوری انرژی با فناوری ۲ نانومتری TSMC رقابت خواهد کرد.
· تأیید غیرمستقیم: گزارشها حاکی از آن است که اپل پیشنمایشی از فناوری 18A اینتل را دریافت کرده و ممکن است در حال آزمایش اولیه باشد.
· تولید در خاک آمریکا: اینتل قابلیت تولید انبوه تراشههای پیشرفته را در ایالتهای آریزونا و اوهایو دارد که با استراتژی اپل برای متنوعسازی جغرافیایی تولید همخوانی دارد.